i 17. wieku (Mączyńskiego ociokały, r. 1564); w psałterz

i 17. wieku (Mączyńskiego ociokały, r. 1564); w psałterzu otchłań; w wi­ ociokać czy ocokać, 'ogłaskać, obła­ docznym związku z chłonąć, po­ skawić', innego początku?). chłonąć i chlanac, wy chi owy, ale oclić, oclenie, 'uzdrowienie', p. odchlina, odchlisko, na samoczynnie chici o; dzisiejsze oclić, oclenie, 'obło­ wskazują; przetchliny z mylnem t. Odeszty, 'porzucony', 'od którego żenie cłem', od tego samego eta po­ odeszło, odeszli'; »z odesztym wo­ szło, ale znaczenie inne. OC(k)nęĆ się, do tego nowe czę­ rem*, »Jowisza odesztego w pie­ stotliwe ocykać się, zamiast *ocy- luchach*, Potocki; p. szedł, szcie. Odłużyć, 'odłuskać', »bób (lub cać się, ponieważ w ocknąć, ocknięty, ocknie wać, k tylko w 16 wieku groch) odłuzany*, t. j . 'odłuskany', między c-n wstawiono; rus. ocznuf małorus. nałuzaty; czes. odlusztiti, sia, czes. octnouti se; p. cucić; na nasze wyłuszczyć i u wszystkich Sło­ Białej Rusi mówią nawet oczinać wian łuskać, ale jest i łuzgać: bułg. f odmach — ogień o 375 luzgam, rus. łuzga, 'łuska', słowień. i odziewnica, 'gdzie odziew przecho­ łuzgati; rus. luznut , 'palnąć', i do wują'; odziedza, 'pokrywa: »odsie­ niego odnoszę od-łukać (zamiast od- dzą ciemnych pomieszczeniach oczy zaszłe*,»czarną odziedzę*, Potocki; odziecka, 'błona, łuzać ?) odmach, 'machnięcie'; p. much] łupina'; dziś niemal wyłącznie odzież, »prostym odmachem«, 'poprostu', co jednak wcale nie pożyczka ru­ częste w 16. wieku: »bez odmachu*, ska, za czem przemawiałaby tylko 'bezpośrednio, nie pytając', tyle co »bez odzieżą Potockiego i późne zjawie­ nie się wyrażenia; mogło powstać to­ obłazu* w 17. wieku odniepadnienie, r 1500, 'recy­ dzimie wedle kradzież itp. dywa', »(w grzechy) odniepadają*, ofiara, już w 14. wieku ruguje po­ w rękopisie z drugiej połowy 15 w.; woli obiatę, aż ją ostatecznie w 16. dziś w gwarze podhalskiej odnie- i 17. wieku wyparła, ale jej swoje ia paść przeciwnie 'odpaść' znaczy: zawdzięcza, chociaż oflera stała obok »wszystkiego odniepadł*, a więc ofiary, jeszcze w 16. wieku; z czes. ze zbytecznem przeczeniem; czes. •oficra, a to z niem. opfar, Opfer, odnepadnouti, o 'recydywie', odnez łac offertorium, offero, 'ofiaruję, padlỳ, 'z nawrotem'. przynoszę'. Odolan (ten); u nas tylko w na­ Ogar, dawniej ogarz (zmiana taka zwie osobowej (od 11. wieku) i miej­ nierzadka, por. car, dawniej carz),